Het is me der eendje

Een hele tijd geleden kocht ik een haakpakketje voor kinderen.
Een leuke doos, alles zat er in, makkelijke handleiding, allé ge kent dat hé, voor kinderen.
Ahum.
Julie die is alles behalve handig dus daar kocht ik het niet voor en Nora is nog wat klein.
Ik kocht het dus eigenlijk gewoon voor mezelf omdat ik dacht dat ik met dat pakketje wel kon leren haken.
Niet dus.
Dat is moeilijk joh.
Maaaar, ondertussen na de tekubi en een paar bloemen heb ik de vaste en de stokjes en dubbele stokjes echt al mooi onder de knie en begon ik aan de eend.

Ik gebruikte niet de wol die in het pakket zat want die trok dus werkelijk op niets.
Ik had nog wat restjes catania liggen en ging daarmee aan de slag.
Ik vind hem best leuk geworden om nog maar mijn 2de projectje te zijn.
Oh nee, wacht ik lieg. Ik vergat de bloem die ik haakte voor mijn ondankbare wicht die de bloem maar niks vind.

                                                   Eén blik zegt meer dan 1000 woorden